مطالعه حوادث شغلی ناتوان کننده در صنعت ساخت وساز طی دوره دو ساله

زمینه وهدف: شناسایی عوامل موثر در ایجاد حوادث شغلی یک موضوع مهم در پیشگیری از بروز آن است. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و تحلیل حوادث ناتوان کننده در صنعت ساخت وساز طی دوره دو ساله در سال های90-89 انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی داده های مطالعه شامل اطلاعات مربوط به حوادث ناتوان کننده ای بود که طی دو سال رخ داده بود. جمع آوری داده ها طبق گزارش حوادث شغلی موجود در سطح کشور انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss 16 انجام گرفت. سطح معنی داری آماری 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی و سابقه کار افراد حادثه دیده به ترتیب 6/95±27/95 و 2±2/34 سال بود. بیشترین آسیب های واردشده به افراد مربوط به دست (4/35%)، پا (3/28%) و ستون فقرات (4/20%) بود. بیشترین نوع حوادث منجر به ناتوانی مربوط به لیز خوردن و افتادن (1/26%)، پرتاب اشیاء (7/21%)، سقوط (6/18%)، سایش (8/16%) و تصادف (4/16%) بود. علاوه بر این، بیشترین علل بروز حوادث به ترتیب مربوط به عدم رعایت نظم (3/97%)، عدم آموزش مناسب (8/85%)، عدم به کارگیری وسایل حفاظت فردی (0/73%)، اعمال ناایمن (3/63%)، شرایط ناایمن (3/32%) و تجهیزات کار (6/22%) است. نتیجه­ گیری: تجزیه و تحلیل علل بروز حوادث ناتوان کننده در صنعت ساخت وساز نشان می دهد که عوامل مهم در بروز این حوادث عدم رعایت نظم، عدم آموزش مناسب، عدم به کارگیری وسایل حفاظت فردی، اعمال و شرایط ناایمن و تجهیزات کار است.